Daar heb je d’r weer…. met de wet van de aantrekkingskracht.

Spreken en schrijven over de wet van de aantrekkingskracht in het openbaar, waar iedereen het kan horen en lezen, voelt voor mij nog een beetje als ‘uit de kast komen’.

Waarom? Omdat mijn klanten uit heel Nederland en België komen rijden. Sommige mensen zelfs een paar uur heen en weer met de trein. Velen zeggen omdat ik niet zo zweverig ben en lekker praktisch.

Dan is het best spannend om het te hebben over ogenschijnlijk niet praktische zaken die voor sommige mensen zelfs heel zweverig over kunnen komen.

Hoe overtuigingen je tegen kunnen houden

Daarom weet ik dat er diep van binnen een angst, zelfs een overtuiging zit dat ik klanten en volgers van mijn podcast kwijt ga raken… nou eigenlijk gaat het nog veel dieper… dat mensen mij ineens dom zullen vinden omdat ik ineens overgestapt ben naar het domein van het geloof. Ik heb zelfs mensen voor ogen waarvan ik bang ben dat ze ineens heel anders naar me zullen gaan kijken. Terwijl ik heus wel weet dat als dat zo is, dat het oké is. Dat dit vaak zelfs mensen zijn waarmee ik helemaal geen relatie (meer) mee heb. Bijzonder hè, hoe het onbewuste werkt en regeert en zelfs kan saboteren?

Het is een soort angst om een bepaalde ‘reputatie’ te verliezen. De reputatie van logisch denkend, praktisch, intelligent. Iets wat me ver heeft gebracht in mijn leven. Terwijl ik ook een ongelooflijke dromer ben. Overigens weet ik dat die kant van mij juist door bepaalde mensen die van invloed waren op mij, als nutteloos en irrationeel werd gezien. Het lijkt ook alsof ik het breng alsof dromen haaks staat op logisch denken.

Dromerig hangt voor mij ook samen met zaken zoals de wet van de aantrekkingskracht.

De boel niet op een rijtje hebben

Op de een of andere manier zit er dus diep in mij een overtuiging dat geloven, niet je logische verstand gebruiken, je bezig houden met het ontastbare, niet meetbare, feitenloze, gelijk staat aan ‘de boel niet meer op een rijtje hebben.’ Als ik hier rationeel naar kijk, weet ik dat dit grote onzin is. Zelfs briljante geesten zoals Einstein geloofden in de kracht van energie, in het niet tastbare. In gebruik maken van collectieve kennis uit een ‘cloud.’ En dan ga ik een beetje zitten piepen dat ik bang ben dat mensen mij dom vinden.

Je missie kan je angst overstijgen

Maar goed. Er is iets groters. En dat is mijn missie. Mijn missie om mensen te helpen (weer) te geloven, te dromen, te hopen en te vertrouwen op basis van kennis en ervaring die ik door kan geven. Zo weet ik dat de wet van de aantrekkingskracht mijn eigen leven, dat van mijn gezin, vrienden, kennissen, klanten en volgers van mijn podcast ENORM positief veranderd heeft.

Daarom MOET ik er wel over vertellen. Daarom MOET ik jullie simpelweg methodes leren die je kunnen helpen je leven vorm te geven op basis van je eigen waarden. Op basis van wat echt belangrijk is voor jou. Om een betekenisvol leven te leiden.

Experimenteren met de wet van de aantrekkingskracht

Daarom ga ik het steeds vaker doen. Ik doe dat al in een speciale groepsapp waar ik mensen samenbreng die experimenteren met de verschillende universele wetten, want de wet van de aantrekkingskracht is maar een van de wetten. Daarnaast deel ik daar gratis inspiratie, methodes en tools om lekker te spelen met de wet van de aantrekkingskracht en het met elkaar te delen voor wie dat wil.

Wil je meedoen? App me dan even met de reden waarom je dat wilt. En laat me weten dat jij mij toestemming geeft je toe te voegen aan de groepsapp. Mijn nummer vind je op mijn contactpagina.

Voor nu wil ik iets moois delen. Iets dat voor mij gelijk staat aan ‘alignment’, een term die veel gebruikt wordt in relatie tot de wet van de aantrekkingskracht. Afgestemd zijn op je ‘hogere zelf’, ‘ziel’, ‘larger part of you’, ‘inner being’ of hoe je het dan ook wilt noemen. Tegelijkertijd ben je dan  – in mijn ogen – ook afgestemd op het Universum dat voor mij niet veel anders betekent dan alles. Alles waar wij ook onderdeel van uitmaken. Alles is met elkaar verbonden.

Anyway – later nog meer over dit onderwerp.

Vraag en het word gegeven

Ik stel vragen. Vragen aan mijn brein, vragen aan het Universum, vragen aan wie het maar horen wil.

Zo stelde ik de vraag: ‘Hoe kan ik meer een teacher zijn, naast een coach en mentor?’

Ik stelde de vraag terwijl ik autoreed. Daarna liet ik het gaan. Erop vertrouwende dat ik een antwoord, inzicht of oplossing zou krijgen. Meestal in de vorm van inzichten, gesprekken met mensen, een zin die mij triggert of nou ja: het komt zoals het komt in vaak de meest verassende vormen.

Eergisteren was ik bij mijn dochter. Zij maakt websites voor zzp-ers en dat niet alleen, zij helpt ze ook met fijn leesbare en goed vindbare teksten, online marketing en social media. Zij helpt mij ook met mijn website en ik denk af en toe met haar mee bij haar opdrachten. Ben of ken je iemand die een website nodig heeft? App of mail me dan even voor haar contactgegevens.

Zo vroeg ze me even mee te denken over een blogpagina van een website. Ik vroeg haar of ze demo-content had om even te kijken hoe het eruit zag. Ze liet me zien welke, ik klik op een pagina om die te bekijken, staan er enkel 2 zinnen op die pagina:

‘Become a teacher.’

En toe heel groot:

‘You are a teacher.’

Ik werd stil. Ik snapte ‘m.

Ik ben al een teacher. En als ik al een teacher ben, wat doe ik dan?

Ik teach. Ik deel. Ik schrijf. Ik spreek. Ik podcast.

Misschien snap je er geen bal van, maar dit zorgde voor mij voor een verandering. Want als je iets al bent, ga je andere dingen doen en dat gaat zorgen voor andere resultaten.

Dan de vertaalslag naar jou. Wie of wat wil jij zijn? En stel je dan eens voor dat je het al bent. Wat zou je dan doen? Hoe zou je je gedragen? Wat zou je volgende stap zijn? Hoe zou het voelen?

Ik wens je een heel fijne dag!