Kennen jullie mij nog? Ik ben Dexter, niet die seriemoordenaar van Netflix hoor. Trouwens, ze noemen mij Dex want Dexter vinden ze blijkbaar een beetje te lang ofzo. Ik hoorde Wendy laatst tegen een klant zeggen dat iets strategisch lui kan zijn. Ik denk dat mijn naam dat dan ook is.

Maakt niet uit. Ik heb wel vaker een berichtje voor jullie gemaakt. Wendy is een beetje druk met de laatste dingen voordat ze een paar dagen vrij is. Daarom neem ik het even over.

Wij allemaal, Wendy, Aaron haar vriend, Lisa haar dochter (die inmiddels ook coach is), Luca de zoon van Aaron, Luna mijn poezenzus en Blue mijn katerbroer, willen jullie hele fijne kerstdagen wensen en een FANTASTISCH mooi, gezond en liefdevol nieuw jaar.

Ik weet heus dat de kerstdagen niet voor iedereen leuk zijn. Daarom wilde ik even zeggen dat ik ook aan jullie denk.

Veel van jullie vragen hoe het met mij gaat, dus dat vertel ik dan ook maar gelijk even. Ik doe gelijk even de foto erbij hieronder. Ik ben niet verwaarloosd hoor, dat ik op zo’n versleten poefhoes lig, maar dit is echt mijn lievelings. Wendy vindt ‘m heel lelijk en heeft me proberen te verleiden met nieuwe vachtjes enzo maar die heb ik allemaal afgekeurd. Deze vind ik gewoon het leukst. Maar zoals je ziet, lig ik hier nogal ‘uitgeteld’ zoals jullie dat noemen.

Ik was namelijk een paar weken geleden bij de dierenarts. Pfff wat is het daar gek in die wachtkamer zeg! Ik was echt een beetje een trillend rietje en ging op de voet van Wendy zitten zodat ze er niet vandoor ging.

Nou goed, ik naar binnen omdat ik al voordat ik bij Aaron en Wendy kwam, een kapotte kies had die er nu echt uit moest. Gingen ze me even onderzoeken of ik wel onder narkoze mocht. Zegt ze ineens dat ze een hartruisje hoorde. Geen idee wat het was maar Aaron en Wendy vonden het niet leuk. Dat zag ik aan ze.

Dus ik weer naar huis en die week weer daarheen. Snap je nu de foto hierboven? Gingen ze een eghoo maken. Ik heb al niet zoveel en dik haar, maar dat werd nog minder want ze gingen me een beetje scheren. Wat een gedoe in die mensenwereld zeg. Want blijkbaar doen jullie mannen dat wel vaker. Aaron niet zo vaak want die vindt er niks aan en probeert het zoveel mogelijk uit te stellen.

Zeiden ze ineens dat ze een heel ernstige hartziekte verdenken! Ik weet niet eens wat verdenken is maar ik zag heus wel dat Aaron schrok. Wendy was hier niet bij, ze had een klant.

En zo lag ik die week erna, wel met Wendy en Aaron samen, in het dierenziekenhuis in Arnhem. Bij een kardioloog. Weer een eghoo maar dan een hele uitgebreide. Gelukkig heb ik niet die hartziekte die ze aan het verdenken waren. Ik zag heus dat Wendy tranen in haar ogen had en deed alsof ze die niet had. Ze is eigenlijk een zacht ei zegt Aaron maar dat wil ze niet toegeven.

Dus dat doet ze dan ook niet. Dat doe ik wel voor haar.

Blijk ik dus goede hartkleppen te hebben maar ze lekken wel iets. En iets met een vliesje wat te dun is. Ik ben blij dat ik die nare ziekte niet heb maar ik mag geen kindjes maken zei de kardioloog want die kunnen dat ook krijgen, dat vliesje en dat is natuurlijk niet leuk. Dus geen gespierde mini-Dexjes. Das wel jammer.

Nou, dat was even mijn verhaal. Nu gaat het weer goed en ik hoop jullie in 2025 weer te zien vanaf mijn poef of in de tuin. Ik doe nog wel een paar leuke foto’s erbij want die uitgetelde is natuurlijk niet de meest inspiererende.

Deze is leuk he? Speciaal voor jullie, dat bloempje. En nee, ik heb dat echt zelf zo gedaan! Ik ging zo liggen. Geen kompositie dus. Gewoon echt.

Nou, doei van ons allemaal!

Liefs van Dexter