Ruim vijf jaar geleden deed ik mee aan een opdracht: ‘Schrijf een brief in de toekomst aan een vriendin’. De bedoeling was dat ik deed alsof ik vijf jaar verder in de tijd was. Ik had inmiddels de doelen die op mijn lijstje stonden, bereikt en schreef vanuit die situatie een brief aan een vriendin.

Vijf jaar later bezorgt deze brief mij kippenvel omdat een groot deel ervan uitgekomen is. Dit is niet voor niets! Ik heb toen erg veel moeite moeten doen om de wenselijke situatie voor mezelf te beschrijven. Ik werd gedwongen om écht na te denken over waar ik heen wilde binnen vijf jaar.

Tijd voor een update!

Aangezien het bij mij goed werkte, wil ik het graag met je delen. Ik steek de opdracht dit keer nét even anders in. Ik schrijf het in de vorm van een verhaal en wil nu maar een jaar verder kijken. Misschien heb je wel zin om mee te doen. Het vergt wel wat doorzettingsvermogen, want het is moeilijker dan het lijkt.

Probeer maar eens:

• Beschrijf je ideale woonsituatie: waar woon je? Belangrijker nog: met wie woon je? Heb je een relatie? Of ben je liever single? Wat zou voor jou de ideale relatie zijn?
• Heb je kinderen? Hoe zie je jezelf als vader of moeder? Wat is er in je ideale situatie anders dan nu?
• Beschrijf daarna heel gedetailleerd je ideale werkdag en werkweek. Wat doe je precies? Met wie werk je samen? Werk je in loondienst of voor jezelf? Doe je de hele week hetzelfde werk, of juist niet? Hoe ziet je werkplek eruit? Welke talenten spreek je aan?
• Met welke mensen ga je (nog) om? Hoe vaak is dit? Wat doe je met hen?
• Hoe voel je je? Hoe ben je als mens? Ben je zelfverzekerder? Of relaxter misschien?

Pfff… lastig!

Als je écht antwoord wilt geven op deze vragen, zul je merken dat je heel erg je best moet doen om een antwoord te vinden dat je echt aanspreekt. Een antwoord waarbij je denkt: ‘Ja! Dat is voor mij de ideale situatie!’ Het is goed mogelijk dat je zelfs weerstand voelt! Dat komt, doordat het nadenken het één en ander in beweging zet waarbij je hersenen al wel aanvoelen dat je in actie moet komen. Want als je eenmaal je ideale situatie hebt beschreven, kun je bijna niet meer anders dan erkennen dat er wat moet gebeuren. No panic! Je hoeft echt niet meteen je leven op de kop te gooien! Erop vertrouwen dat je stiekem al wat in gang gezet hebt, vergt een stuk minder energie.

Hoe gedetailleerder je de situatie beschrijft: hoe beter! Door te visualiseren, verankeren je hersenen de informatie beter. En (on)bewust zet je dan stappen die je naar je doelstellingen toe brengen.

Ik ben al begonnen. Het raamwerk staat. Zin om mee te doen? Je weet me te vinden voor tips!