Soms kijkt Aaron mij in mijn ogen en dan zegt hij:

‘Je voelt sleur he?’

Dan lach ik een beetje schaapachtig. Jee, wat kent hij mij goed.

En dat is fijn, dat hij mij (en ik mezelf) zo goed ken. Hij en ik weten dan dat er ‘iets geks gedaan moet worden’ of in elk geval iets ‘anders dan anders’.

Soms proppen we de hond in de kofferbak (wel met liefde hoor) en sjezen we naar een wandelgebied dat we nog niet kennen waar we lekker op mini-avontuur gaan. Verdwalen zullen we nooit want Aaron heeft een ijzersterk innerlijk kompas dat ons altijd weer naar de auto brengt.

Soms halen we eten, rijden naar Bussloo, een recreatiegebied bij ons in de buurt en ploffen we in het zand en eten we daar ons eten op wat natuurlijk helemaal niet praktisch is maar wel leuk.

Als klein meisje had ik volgens mijn moeder al duidelijke uitspraken over wat ik saai vond. Veel als ik de verhalen mag geloven.

Het soort sleur waar ik het net over had, is makkelijk op te lossen als je tenminste weet waar het ‘m in zit.

Sleur in je leven, werk of relatie, dat is voor de meeste mensen iets complexer om op te lossen. En toch zou ik het doen. De automatische piloot is meestal een gemene, mopperende sluipmoordenaar in relaties maar zeker ook in je werk en leven.

In deze podcast vertel ik je hoe ik omga met sleur als ik dat voel en wat je kunt doen om weer passie te voelen

Doorbreek sleur ook hiermee: of deze.

Communiceren kun je dus echt leren. De beste investering voor je relaties (ook in je werk, als ouder of in je familie of vriendengroep.)