Zorgt een lagedruk gebied bij jou ook voor een plaatselijk (negatief) buitje? Laat jij je humeur soms bepalen door het weer?
Vroeger (best lang geleden), kon ik echt balen van de regen. Werd er een beetje sikkeneurig van. Totdat ik burn-outklachten kreeg en twee weken thuis zat. Nergens zin in. Nergens puf voor.
Toen ben ik een beetje gaan rondstruinen in de tuin. Verbaasde me erover wat er allemaal in de tuin groeide. Had ik even gemist. Sinds ik in mijn hoofd was gaan wonen en in dienst was van mijn to-do-list. Nou ja. Het was niet eens mijn to-do-list. Het grootste deel van de never-ending-list kwam van buitenaf. Wat ik allemaal dacht te moeten doen om… nou ja, om te voldoen.
Gelukkig zit deze tijd veilig in het archief onder de categorie: toen wist ik nog niet beter.
Dat was dus wel het moment dat ik niet alleen dichter bij de natuur kwam maar ook bij die van mezelf. Ik las het boek ‘Leven met de seizoenen’ en ineens besefte ik: ik maak ook onderdeel van de natuur uit. Ik ging nog meer lezen en kreeg steeds meer waardering voor de cycli van de natuur.
Dat was ook het moment dat ik regen ging waarderen. En storm. En zelfs mijn wintertenen die ik toen nog had. Maar ja, dat is een ander verhaal. Dat zal ik je besparen.
Betekent dat dan dat donkere dagen of regen me niets meer doen? Nee hoor, maar het beinvloedt mijn humeur niet meer. Als ze zon gaat schijnen, voelt dat als een bonus. Daar kan ik dan weer wél intens van genieten.
Hoe ik dat heb gedaan, vertel ik je in deze podcast. Nog een andere tip: het weer of andere omstandigheden worden ook minder belangrijk als je ‘iets hebt om voor te gaan’.
Fijne dag!