Ja! Daar ben ik weer! Niet omgevallen van de honger, niet veroordeeld door mijn omgeving wegens lawaaioverlast van mijn hunkerende maag. Niets van dat alles! Ik vind het zelfs leuk, deze uitdaging! Het dwingt me creatiever te zijn met eten en de boel eens op de kop te gooien.

Zo verving ik zaterdagmorgen mijn boterhammetjes met pindakaas of hagelslag door een gebakken ei met kaas en bacon. Da’s een goed en voedzaam alternatief, kan ik je zeggen! Voordat ik aan mijn ei begon, at ik trouw mijn kiwi’s en deed ik mijn maag en lichaam een plezier met heet water met verse limoensap. Tussen de middag at ik komkommer en een appel met kaneel en agavesiroop (liever heb ik ahornsiroop, maar die was op).

De zondag bracht ik al knagend op worteltjes en een stuk komkommer door, terend op een ontbijt van heel veel fruit. De uitdaging is ‘een week zonder brood’, dus ik kan jullie rustig vertellen dat ik een kwart zak M&M’s heb opgegeten (de rest viel op de bioscoopgrond) en een stuk of vijf Chocotofs. Brood? Ik mis het niet.

Ik ben inmiddels verslingerd aan het boek ‘De Voedselzandloper’ en daar stond havermoutpap als ontbijttip in. (De M&M’s en Chocotofs waren overigens niet terug te vinden bij de tips.) Nee, nee… niet die havermoutpap uit de supermarkt! Zo makkelijk gaat dat niet! Nee, zelfgemaakte, zonder suiker met soya- of amandelmelk. Ik ben geen fan van soyamelk maar heb een pak zonder toegevoegde suiker in mijn karretje gezet. Misschien lust ik die zonder suiker wel. De amandelmelk sprak me meer aan dus die werd verkozen tot basisingrediënt voor mijn eigen havermoutpap. De soyamelk komt van de week wel. Havermoutvlokken vond ik niet in de supermarkt, maar ik moest en zou ze hebben, dus daarvoor zijn we speciaal naar de bio-drogist gegaan. Zij hadden ook daar geen havermoutvlokken maar wel havervlokken. Havermoutvlokken zijn geknipt en daardoor een stuk kleiner en sneller zacht dan havervlokken.

Zondagmiddag heb ik de havervlokken in een bakje amandelmelk gelegd, zodat de vlokken konden wellen. ’s Avonds stond ik als een echte keukenprinses mijn eigen havermoutpap te koken! Vanmorgen besefte ik dat ik waarschijnlijk honger voor tien had gisteravond, dus ik kon volstaan met opwarmen van de helft. Aaron keek een beetje viezig toen ik mijn papje liet zien, dus ik heb hem de andere helft maar niet aangeboden. Ik at de havermoutpap zonder suiker of andere toevoegingen: de amandelmelk is van zichzelf al een beetje zoet en door het koken lijkt het nog wat zoeter te worden.

Hoe ging het op kantoor? Prima! Geen geknor, geen flauwtes! Als lunch weer fruit en wat blokjes kokos.

Morgen hebben mijn collega’s en ik een verbindings-sessie in Arnhem waar misschien stiltes zullen vallen. Ik ben heel benieuwd of mijn maag zich dan ook stil zal houden…